شعر برای ایام فاطمیه

و در آن کوچهٔ تاریک ...
همان کوچهٔ باریک ...
همان کوچهٔ سردی که رخ مادرمان سوخت ...
همان کوچهٔ دلواپسی عمه سادات ...
و آن کوچه که مردان به زنی خندیدند ...
صورت ماه ندیده اش به سیلی سرخ کردند ...

و آن کوچه که هنگامهٔ شب ...
و در آن فاصله ها فهمیدند ...
و در آن کودکی از درد دلش می گوید ...

مادرم را دیدم ...
جلوی چشمانم ...
ولی انگار ...
ناگهان پنهان شد ...

و در آخر او را ...
من از آوار لگد های لعینان زمان ...
بیرون می کشیدم ...

تقدیم به مادر ترین مادر دنیا ... صدیقهٔ طاهره کبری ...