وقتی همه خوابیم

یادم هست که نمیتونم بگم ولی بقیه میگن سال ۸۶ وقتی که فیلم ضد ایرانی ۳۰۰ساخته شد.

به قدری توهین آمیز بود که مثلا در یکی از صحنه های فیلم ،شخصیت اصلی فیلم از کشته های

ایرانی پشته می ساخت که واقعا خیلی دردناک بود و همه منتظر بودن یه نفر حتی شده یه مستند

در جوابش بسازه اما کسی پیدا نشد که هیچ ، اسم هر کارگردانی هم کی میومد بلافاصله تکذیب

می کرد که نخیر من قرار نیست فیلمی بسازم.

هر چند عجیب هم نیست ، چون در مورد بقیه ی فیلم های ضدایرانی مثل بدون دخترم هرگز

سنگسار ثریا و همین آخری یعنی فیلم آرگو هم همینطور بوده و حداکثر حرفی که از به اصطلاح

هنرمندها شنیدیم این بوده که نباید این فیلم اسکار می گرفت ، جرا ؟ چون سطح فیلم پایینه.!!!

اما در امریکا بر عکسه و هالیوود یکی از اصلی ترین ابزارهای پیش برد سیاست های شیطانی

دولت های امریکاست.مثلا در زمان جنگ سرد،در فیلم های امریکایی ،روس ها موجوداتی وحشی

و خشن تصویر می شدن،در جنگ ویتنام،ویتنامی ها و حالا هم که مسلمون ها و ایرانی ها تروریست

نشون داده میشن.

یعنی این که سینماشون در راستای منافع ملیشون قرار داره و هر کاری بخوان انجام بدن اول چند

تا فیلم می سازن تا ذهن ها آماده بشه،بعدش هر جنایتی که دلشون خواست انجام می دن و توجیهش

می کنن.

اما در سینمای ایران ، کارگردان ها به هیچ قیدی پایبند نیستن و حتی حقایق رو هم بر عکس جلوه

می دن و آدم بعضی موقع ها گریش می گیره که این کارگردان چقدر نادانه که حقیقت به این واضحی رو

درک نمی کنه.